Handlettering of kalligrafie

 

Deze week hebben drie mensen mij gevraagd wat het verschil is tussen handlettering en kalligrafie. Eén bezoeker mopperde zelfs omdat ik ‘moeilijke woorden’ gebruikt. In plaats van kalligrafie kon ik toch ook gewoon in goed Nederlands kunnen zeggen.

Alleen handletterers ontwikkelen voor een project niet een heel alfabet, maar ontwerpen een paar woorden tot ze een prettig woordbeeld hebben voor hun doel. Ook kalligrafen tekenen weleens letters, maar als regel gaat het bij kalligrafie om de geschreven letter. Niet met diktes en dunne lijnen die door een hand met een potlood of fineliner bedacht, getekend en ingekleurd worden, maar met een pen of penseel die de dik-dun variaties al ‘in zich’ hebben. Een spitse pen schrijft anders dan een brede pen, een plat penseel geeft andere letters dan een Chinees penseel.

Als de handletterers zich eerst een poosje zouden verdiepen in de kalligrafische letter, zou de kwaliteit van hun getekende letters daar enorm van opknappen. Daar ben ik van overtuigd.

Die passie voor letters, daarmee zit het in deze nieuwe mode wel goed. Dat ebt weer weg bij velen, zo gaat dat met modes. Maar de volhouders zie ik graag in een cursus kalligrafie terug. Verduurzaming van de kennis. Verdieping van de vaardigheden.

Ofwel: gewoon leren schrijven. Daar is toch geen woord Engels bij…

 

20161001_164956-e1504868155775

Vijzelstraat Leeuwarden, krijtbord op steegdeur